Paradijs in mij
hé jij
paradijs in mij
waar heb je je verscholen?
mijn hele lichaam reis ik af
om jou te vinden
te omarmen en te bevrinden

driehonderd wegen en zeventig sporen
tienduizend lonkende afleiding
‘’ik geef ze geen aandacht!’’
ooit tegen mezelf gezworen

een volledige reis is niet te huppelen
met een lach op je gezicht
wanneer sluimer, slenter en stilstaan ook
passeren onderweg

maar ik weet dat je naar me uitkijkt
een miljoen zoveel als ik naar jou
dus verstop je maar in hokjes en gaten
en spaar je energie voor als ik je weer vind

want genoeg voor mij is om te weten
voelen en soms vergeten
dat je bent en altijd zult zijn
zichtbaar én verscholen